In 2005 openden Marc Schepers en Phil Wauters de eerste venstergalerie in Europark, toen nog in dienstencentrum Ter Welen : “Wegens gebrek aan tentoonstellingsruimte in onze buurt”. Kunstenaars, amateurs, hobbyisten, buurtbewoners en niet-kunstenaars kunnen in zo’n venstergalerie hun ding tonen. Later verhuisde deze galerie naar blok 25, in de volksmond Chicagoblok genoemd.
De invulling heeft geen vooropgestelde vorm of programma, en is meestal het resultaat van een improvisatie. De improvisatie is het ontdekken van de mogelijkheden in bestaande materialen. Het is een kritische reflectie of commentaar op bestaande vormen en betekenissen.
De vensters worden samengesteld met voorwerpen en objecten “ die voor het grijpen liggen”. Ze komen voort uit de beperkingen en de mogelijkheden van de wijk, en worden zichtbaar in een diversiteit van de meest uit de hand lopende expressievormen. De wijk wordt weerspiegeld in de vensters, en de weerspiegeling toont een plaats die aan de alledaagse werkelijkheid ontsnapt.
De Venstergalerie is een medium voor beeldende kunst, met vormelijke en inhoudelijke eigenschappen. Ze presenteert een methode als vorm, als een laboratorium dat het vormexperiment niet uit de weg gaat. Er wordt daarbij heel direct verwezen naar kunst als communicatie, en naar de media die deze communicatie mogelijk maken en verspreiden (musea, galerieën, kunsttijdschriften).
Het opzet van de Venstergalerie begrijpen, veronderstelt ook enige kennis van onder andere de taalfilosofie van Mikhaïl Bakthine (als het bijvoorbeeld over het uitdrukken van de meervoudigheid en gelijktijdigheid van bewustzijnsvormen en ideologieën gaat).
Het zich kunnen (h)erkennen in de expressievormen van de ander wordt een dialoog tussen de deelnemers mogelijk, wat nieuwe vormen van creativiteit laat ontstaan. De dialoog tussen individuen en subjecten werkt inspirerend en vertrekt van de acceptatie van de “ander” als een onvoorwaardelijke bijdrage aan zichzelf.
Klik op de 3de afbeelding om ze te vergroten
